Voorjaar op Texel (dag 6)

Ontbijt. Dan de grote fietstocht. Het hele eiland rond. Via de westkust naar De Cocksdorp en dan de hele oostkust weer naar beneden. Heen hebben we zij/tegenwind, vooral op de Zandweg naar de Slufter. Bij de Slufter gaan we linksaf de Slufterweg op om naar het vliegveld te gaan. Daar stijgt net een cessna op. We lezen dat het 39,50 per 15 minuten kost... Nah, toch maar niet.
Er landt ook nog een groot ding:

In restaurant de Horizon nemen we cappucino met een citroenmuffin met maanzaadjes (niet vegan). Daar moet ik ook eens iets mee bakken, zo'n mooi gezicht die kleine zwarte zaadjes.
We bezoeken ook het museum. Ik eerst met wat tegenzin, hou er niet van, maar ik wordt toch wel gegrepen door de geschiedenis van de oorlog op Texel. Terwijl we de bevrijding op 5 mei vieren, wist ik bijvoorbeeld niet dat het op Texel pas op 20 mei zover was.
We lezen ook hier weer meer info over de opstand van de Georgiërs. Tragische gebeurtenissen, het bedrukt me en ik wil weer verder, op de fiets stappen, m'n haren in de wind ... vrijheid voelen.

Op veel plekken zien we grote brandstapels van hout en snoeiafval ontstaan, die worden aangestoken op 30 april. Dat heeft niks te maken met Koninginnedag:
De Texelaren vieren dan een nog veel ouder feest, de meierblis. Volgens folkloristen is de meierblis een overblijfsel van het Germaanse gebruik om tijdens de Walpurgisnacht (van 30 april op 1 mei) met vuren de geesten van de winter te verdrijven en de komst van de lente en het licht te vieren. Een blik in de oude kranten leert dat de meierblissen een lange historie kennen, maar ook een praktisch doel dienden. Tegen 1880 was het vooral een traditie voor jongeren geworden (Nieuws van de Dag, 3-5-1880). 

Nog steeds windje tegen, maar het is goed te doen. De Oorsprongweg op, stukje Hoofdweg en net voor De Cocksdorp de buitendijkse weg langs het Wad genomen, terug in zuidelijke richting. Geweldige fietstocht, helemaal happy!

Onderweg komen we een infopunt van Natuurmonumenten tegen. Ik vroeg of er al lepelaars gesignaleerd zijn. Een van de medewerkers wees gelijk naar voren, daar! We mogen door zijn grote kijker kijken, maar ik zag hem niet duidelijk, ik kan niet door zo'n ding kijken. Henny zag ze wel.

Ik spotte nog wel een kluut:

Even uit de wind op een hoge bank:

In Oudeschild gaan we eten bij De Compagnie, met genoeg vegetarische keus. Een verademing bij al die lamsgerechten nu op Texel, het is de tijd ... maar het blijft onbegrijpelijk, het ene moment staat men vertederd te kijken naar al dat gedartel op de dijk, en het volgende moment schuift met die babylijkjes naar binnen.
Tot mijn verrassing zag ik dat er bij de vegetarische gerechten een heus vegan gerecht stond. Saffraanrijst met linzen, zeekraal, paprika en chutney van rode uien. Smaakte uitstekend, zoiets ga ik ook eens maken. 

Terug in ons hotel nog een wijntje in de lounge en dan naar bed, onze laatste nacht alweer.
Wat hadden we heerlijke op Texel, en wat een geluk met het weer! Fris, maar heel veel zonneschijn. 
En dit was alweer de laatste dag. Morgen terug naar huis.

Voorjaar op Texel (dag 5)

Deze morgen fietsen we naar Den Burg, voor een treffen met een medemoestuinierster, die op Texel op bezoek bij haar moeder is. Heerlijk op het terras van De Lindeboom, een gezellige ontmoeting.

We bezoeken de plaatselijk boekwinkel, waar een kleine expositie is van schilderijen van Texelse kerken, ons valt natuurlijk vooral het kerkje van Den Hoorn op.

Steeds als we dat kerkje bij onze fietstochten weer zien verschijnen, weten we dat we bijna ‘thuis’ zijn.

Op de terugweg gaan we naar de rommelmarkt in Den Hoorn, in boerenschuren. De opbrengst is voor het onderhoud van het Hoornder kerkje.
Je kunt het zo gek niet verzinnen of het is er te koop!

De man achter de kassa vraagt of we weten wat dit is:

Een zwaar koperen/messing? object, maar niemand schijnt te weten waarvoor het gediend heeft. Mogelijk iets met inhoudsmaten. Een mysterieus geval.

We moeten verder, naar buiten … het weer is te mooi om in die schuren te blijven hangen. Fietsen naar het strand, voor een roseetje bij Paal 9.

Voorjaar op Texel (dag 4)

Een frisse dag, maar prima om te fietsen. We fietsen eerst zuidelijk, naar 't Horntje, het gehucht bij de veerhaven. Dreigende luchten, maar ook genoeg stukken blauw. 

Mijn Architect moet natuurlijk daar even de nieuwbouw van dichtbij bekijken.

Doorfietsen over de Rede, een prachtig fietspad aan de zuidoostkant van het eiland. Wat een rust en leegte hier.

Schapen met lammetjes, vogels, zee en horizon.

Dan verder over de weg die Redoute heet, genoemd naar een voormalig fort. We komen bij Fort de Schans, een door natuurmonumenten gerestaureerd fort waar Napoleon ooit op inspectie geweest schijnt te zijn.

Nog meer historie, Mijn Architect wil naar de begraafplaats van de Georgiërs, hij heeft daar ooit een documentaire over gezien die nogal indruk gemaakt heeft.

Op deze begraafplaats is een groot deel van de gesneuvelde en gefusilleerde Georgiërs begraven. Lees hier meer van deze geschiedenis.

Na dit aangrijpende verhaal fietsen we naar Oudeschild, voor een hapje en een wijntje. De zon breekt nu door en het wordt heel behaaglijk.

Mooie, glinsterende zee met wit schuim.

Op de terugweg komen we langs nog een oorlogsmonument:

Als we bij ons hotel aankomen eerst maar een wijntje op het terras en alle indrukken noteren.

Als we trek krijgen fietsen we naar Paal 9. Daar vinden we het eerste vegan gerecht op een kaart, de befaamde Dutch Weed Burger. Lekker hoor!

Na zo'n heerlijk maaltje en de hele dag in de buitenlucht slapen we bij terugkeer als roosjes!