Ik heb hem, m’n nieuwe
macbook. De oude powerbook is nu bijna echt overleden. Hij kan niet meer zonder
stroom. De (vierde) oplaadkabel is inmiddels ook geknakt, de vorige ging toen doorbranden, ik
kijk met angst of ik al rookwolkjes zie.
Filmpjes kijken gaat ook
niet meer, was alleen nog haperen.
Maar ja ... wat een geld.
Waarom neem je dan zo’n dure appel werd me gevraagd.
Na de DOS-machines destijd
op het werk was het een verademing om thuis een appeltje te hebben. M’n
flowerpower iMac heb ik zelfs nog, daar kan ik geen afstand van doen, maar ik
werk er nooit meer op.
We hebben hier altijd appels
gehad. Ik heb meestal ruzie met andere soorten, kan het maar niet onthouden hoe
het allemaal moet, al die verschillende systemen op de verschillende
werkplekken.
Ach, het is veel geld maar
ik doe er zooo lang mee. Ik gebruik ze echt helemaal op.
Het bloggen komt weer langzaam op gang!