zondag 30 januari 2011

vekaanzie: Dag 9

We gaan naar het huis van familie de Jonge van Motel Paradiso om te betalen. Vader zegt: Ga zitten, ga zitten. We zitten gezellig aan de keukentafel en kletsen nog wat. Dan is het echt tijd om te vertrekken. We hebben het hier heerlijk gehad ..... Dag, dag, zoenen, tot een volgende keer.

We hebben nog de hele dag en besluiten bij het Eemshotel in Delfzijl koffie te gaan drinken. Het is diezeg, een klein beetje zicht op het wad. Heerlijke plek, we blijven lang hangen, nog een wijntje en een blogje plaatsen.



We rijden naar Groningen, het wordt een ‘kroegendag’ en later op de avond is er live muziek in Café Marleen, we weten niet wie er komt, we laten ons verrassen.
In Groningen aangekomen zetten we de spullen in het Budgetthotel en gaan wat eten in de Drie Gezusters.
Daarna nog een drankje in het prettige Café de Oude Wacht, waar we de eigenaars ontmoeten van de leuke winkel Magazijn ‘De Klomp’, huishoud-speciaalzaak, daar kochten we ooit een povverdpan.
Voordat we naar Café Marleen gaan, eten we nog een bordje pasta bij de Italiaan tegenover het café. 

Er treden deze avond twee bands op: Evening Architect met eigen pop/folk nummers. Erg mooie meerstemmige zang en viool, deze band uit Groningen. Knap hoe ze met z’n zessen op dat kleine plekje staan te spelen.


Evening Architect
Het optreden van de tweede band Profile sprankelt je tegemoet.
Zulke jonge gasten die staan daar met een uitstraling op een geweldige manier pop/rock covers te spelen van o.a. Muse, Radio Head, Pearl Jam, Racoon, stukje Beatles. Echt goed!


Marleen met Ruud Krukhaar en Onno Wesselink van Profile
Ik heb met mijn simpel fototoestel een filmpje gemaakt, niet de beste kwaliteit maar wel leuk om te zien en geeft goed het sfeertje weer:


Het was weer een fantastische avond bij Marleen. Onze laatste vakantiedag, goeie muziek, leuke mensen ontmoeten ... ’t kon minder.

Morgen nog vrij, dus op het gemakje en ontspannen terugrijden. We kunnen er weer tegenaan!

zaterdag 29 januari 2011

Vekaanzie: Dag 8

Na het krabben rijden we eerst naar het Duitse Bunde, we moeten geld pinnen om morgen Paradiso te betalen.
Terug in Nieuweschans willen we koffiedrinken in de Oude Remise, maar die gaat pas over een uur open. De Graanrepubliek daarnaast, kennen we nog niet, die is wel net open. We worden vriendelijk door drie dames ontvangen. Dat is dan 2x 5 euro (!) ik twijfel, moet je hier entree betalen? Maar ik durf het niet uit te spreken. U kunt pinnen, okee. Maar de pinautomaat weigert (die staat aan mijn kant)  ... o, kunt u misschien cash betalen? Ik kijk in mijn portemonee, we willen ook nog naar ’t Zielhoes en daar kan je ook niet pinnen, dus wil ik zuinig zijn met m’n cash. Ik zeg dat tegen de dames en dat we later terugkomen.
We stappen in de auto en Mijn Architect zegt: daar kom je goed mee weg! Eigenlijk vinden we tien euro wel veel om een kunstgalerie te bekijken ... dat is het toch? We zullen nog wel eens terugkomen hoor, maar vandaag niet meer.

We rijden richting noorden en proberen zoveel mogelijk via de kleine weggetjes te gaan. Het is erg mistig, maar dat ziet er prachtig uit.



Opeens is de mist helemaal verdwenen en gaat zelfs even de zon schijnen.



We zien een bordje Wittewierum, toen we gisteren bij A&J waren had J het erover en we besluiten even naar het kerkje uit 1863 te gaan kijken. Er zijn mooie, zeer oude grafzerken.



We bekijken de historische wierde, er moet een roekenkolonie gehuisvest zijn, maar die zijn vandaag niet thuis.




We rijden weer verder, naar Noordpolderzijl. In het ’t Zielhoes bestellen we koffie met Povverd. Volgens mij is deze zonder appel, ook erg lekker. Als ik vergelijk is mijn eigen povverd zo slecht nog niet.


Het is hier altijd zo’n speciaal huiskamersfeertje, gelijk in gesprek raken met de andere gasten. Men vraagt hoe we hier terecht zijn gekomen. Mensen vinden het bijzonder als we vertellen dat we hier op vakantie zijn.
Als we zeggen dat we vaker hier komen en dat we meestal ons bezoek rond optredens van Groninger muzikanten plannen krijgen we de vraag: welke muzikanten dan?
Wij zijn compleet verbijsterd als we namen noemen en de Groningers die niet of amper kennen .....!!
Harry Niehof ..... Erwin de Vries ..... Bert Hadders ..... Alex Vissering ....?
Er zitten twee jonge meiden uit de Stad, een van de twee heeft de naam Bert Hadders wel eens gehoord en kent ook café Marleen, aan de andere tafel zit iemand die wel eens van Erwin de Vries gehoord heeft (Rooie Erwin zegt hij) en iemand die bij het Groninger Landschap werkt die kent Alex Vissering wel.

Maar niemand, echt niemand Harry Niehof .....?
We kunnen het niet geloven, dit kan toch niet ..... jullie missen echt iets.
De beste gitarist van ..... Man zegt Noord-Nederland, ik wou eigenlijk Noordwest-Europa zeggen J.

Op de kaart staan bij Binnenlaands distilleerd nog wat namen van drankjes waar ik nieuwsgierig naar word: Sterretje Hagel en Donder, Groninger Fladderak, Wadwater, Fireman kruidenbitter. Dat moet nog eens een keer uitgezocht worden!
Er komen nog meer mensen binnen, ik zeg koud hè, heerlijk, heerlijk zegt een vrolijke Groninger. We maken plaats en gaan ook nog even over de dijk kijken.

’t Zielhoes moet nog maar lang zo blijven bestaan.





Het is mooi, maar snijdend koud, we gaan gauw weer opwarmen in de auto.
We rijden verder door dit prachtige hogeland. Man zegt dat de kunstenaar van de beelden in Verhildersum - Eddy Roos - ergens in Uithuizen zijn atelier heeft.
We rijden naar Uithuizen en vinden het VVV, daar kunnen we vragen waar we moeten zijn.

Het museum Eddy Roos ligt buiten Uithuizen, richting Valom. We rijden er naar toe en worden door een erg vriendelijke vrouw ontvangen. Zij laat ons binnen, zet een film voor ons aan en schenkt heerlijke koffie. Zij geeft ons allerlei uitleg over het werk van de kunstenaar.


We zijn erg onder indruk. Het verschil met de kunst van Helwegen vind ik dat dit meer lééft. In de schetsen van Roos zit zoveel beweging en de levensgrote beelden zijn adembenemend mooi.



Museum Eddy Roos Uithuizen
Het is heel bijzonder om dit alles te mogen zien, op zo’n mooie locatie, geweldig!


vrijdag 28 januari 2011

Vekaanzie: Dag 7

t vrust dat t knapt ..... Nee hoor zo erg is het niet, dit zingt Harry Niehof in Winter, maar het vriest wel, we slapen met een raampje open en dat ziet er ’s morgens zo uit:



We moeten wel krabben ..... en door de wind is het ijzig koud.
We rijden naar Finsterwolde om te zien of daar de hechting bij Mijn Architect verwijderd kan worden.
Als we bij het medisch centrum komen zegt een medewerkster: u had even moeten bellen, want op vrijdag is het hier erg druk. Ik vraag of ik het eventueel ook zelf zou kunnen. Ja, hoor, zegt zij, hier doorknippen en dan verwijderen. We vertrekken weer en bedenken dat we geen schaar bij ons hebben. Nou ja we zien wel. Wat is het trouwens mooi onderweg .....




We rijden verder en zien een grote hoeveelheid ganzen in het veld zitten.
Als ze opeens opvliegen is dat een machtig gezicht en geluid!






We gaan nog even naar de Stad, voor koffie bij de Drie Gezusters en een blogje plaatsen, daarna gaan we op bezoek bij A & J. Wij hebben hen ontmoet bij twee vorige optredens van Harry Niehof.
Zij wonen op een mooi plekje in Ten Boer en het is een erg gezellige middag.
Zo leuk om bij aardige Groningers op bezoek te zijn!
In donker rijden we terug en gaan weer eten bij Brasserie Bubbels. Er is weinig andere keus in Nieuweschans, bij de plaatselijke Chinees, waar we bij vorige bezoeken best redelijk hebben gegeten, is het altijd donker dus we nemen aan dat ook deze ter ziele is.

donderdag 27 januari 2011

Vekaanzie: Dag 6

Herstel van de Toekomst. Dat bord langs de weg met die tekst vond ik altijd zo intrigerend, letterlijk het opknappen van die fabriek, maar figuurlijk klinkt het zo hoopvol .... ‘herstel van de toekomst’. We besluiten om eens een foto van dichterbij te gaan nemen:


Daarna rijden we door naar Winschoten. We willen naar Hotel De Nederlanden, vorig jaar waren we daar ook en we vonden het daar erg prettig.
We zijn verbijsterd als blijkt dat het niet meer bestaat. Er zit nu een tijdelijke winkel met ‘liekwiedatieverkoop’.


We kwamen er graag, zo’n bruin café sfeertje, de omelet met gebakken aardappeltjes heb ik nergens lekkerder gegeten. Een zaak waar je je als klant nog echt koning voelde.
We hebben ooit dat prachtige verhaal over de historie in het boek ‘Moi! Welkom in Oldambt’ gelezen ..... ‘Wie hier als gast binnentreedt, weet zeker dat hij De Nederlanden nooit vergeet’.

We zijn er misschien maar drie keer geweest, hebben een keer een kort praatje met de waard gemaakt, vreemd dat we ons zo aangeslagen voelen.

Laten we maar even naar Grand café Jan Dekker lopen, misschien kunnen we daar internetten, kijken hoe het zit.
Daar aangekomen hangt er een briefje aan de deur: Vanaf heden gesloten.


In de middag rijden we naar Duitsland en bezoeken de Freule, een vriendin die net met haar man verhuisd is naar Weener. We gaan het ‘kasteeltje’ bekijken.
We hebben het er over hoe dat nu is "emigreren" en dat wij toch wel aan deze kant van de grens willen blijven. Maar R&N: we wensen jullie alle geluk bij deze nieuwe start in die Heimat!!

woensdag 26 januari 2011

Vekaanzie: Dag 5

We zijn vroeg wakker vanochtend. Na het ontbijt rijden we naar Bellingwolde, een fantastisch mooi dorp. We gaan naar het Museum De Oude Wolden - Mijn Architect heeft daar ooit nog eens half serieus gesolliciteerd naar de vacature van directeur -  ze weten niet wat ze zijn misgelopen .....!

Er is een tentoonstelling van Lodewijk Bruckman (1903-1995), aparte schilderijen, magisch realisme of surrealisme?
We bekijken een film over zijn leven en er zijn wel doeken die me aanspreken.
Gifts to be thankful for (1985)
Abundance ensures survival (1979)
We rijden verder, naar Bourtange. Daar ben ik nog nooit geweest en elke keer dat we in Groningen waren bedacht ik: O ja, we moeten nog eens naar Bourtange.



We gaan eerst koffie drinken en dan lopen we over de schans.  Man wil de hele schans rondlopen, ik vind het wat saai. Het ziet er mooi uit, net als het plaatsje, prachtig onderhouden ..... misschien te mooi ..... net als de schilderijen van Helmantel ..... zo perfect, ik mis iets maar wat, emotie?

Ik kom er niet uit, ik heb er ook geen verstand van, ik baseer mijn denkwijze op gevoel en dat schommelt natuurlijk hevig.


We rijden terug naar Oudeschans. Ik had op internet gelezen dat er een tentoonstellling van naaldkunst is in het Vestingmuseum. Dat vind ik wel interessant en dus pakken we dit nog even mee. Het is een kleine tentoonstelling, maar wel met erg mooie oude merklappen. Een merklap borduren staat nog steeds op mijn to do-lijstje.



Dan is het wel weer genoeg kunst en cultuur. Voor we teruggaan naar Nieuweschans is het tijd voor wijn en bitterballen in het Wapen van Oudeschans.


dinsdag 25 januari 2011

Vekaanzie: Dag 4

Vandaag staat een bezoek aan het Veenkoloniaal Museum in Veendam op de agenda. Het is een grijze regenachtige dag, dus prima voor museumbezoek.


We gaan voor de tentoonstelling van Henk Helmantel.
Ik vind de schilderijen van Helmantel erg mooi, zo precies, zo perfect, de druiven of pruimen wil je bijna aanraken om te voelen of ze echt zijn. Als ik er naar kijk krijg ik bijna trek en terwijl ik voor het Stilleven met glas sta verwacht ik even dat ik mezelf in het glas weerspiegeld zal zien.
Of zijn de schilderijen té mooi ....?




Ook is er een tentoonstelling over gasopslag in zoutcavernes. Die dingen zijn gigantisch. Er staat een schaalmodel met ter vergelijking een Martinitoren die er tientallen keren in zou passen. Een man komt ons uitleg geven. Als we doorvragen wat hij nou vindt van de CO2-opslag (en nog erger radioactief afval) in die lege zoutkoepels in bijvoorbeeld Pieterburen ..... Ja, zegt hij, men wil het niet ..... maar iedereen wil wel op dezelfde manier blijven leven ..... kijk eens hoeveel elektriciteit je gebruikt, hoeveel lampen er in je huis branden, iedereen wil in een auto rijden, niemand gaat met de bus. En de trein van Groningen naar Nieuweschans, hij is meestal bijna leeg, maar rijdt wel .....
Of willen we terug naar 1 lampje waar we met z’n allen omheen zitten, net als vroeger?
Ik denk: maar moet dat dan op een van de mooiste plekken in Nederland? Eigenlijk vind het te ingewikkeld en weet niet wat ik ervan moet denken. Het geeft me een verontrustend gevoel en dat wil ik op dit moment al helemaal niet ....

In het winkeltje van het museum koop ik een boekje, Taalgids Groningen, Goi-dag!
Daar word ik weer vrolijk van ..... ik hou me nu liever bezig met dieverdoatsie, omdiedeldaantjen, vlinderknippen en fiebelekwinten.
Wie het weet mag het zeggen ..... :)

Na het museum gaan we in Berensteyn lunchen, Mijn Architect met een uitsmijter en ik met erwtensoep.


We kunnen hier in Beresteyn internetten, dus kan ik nog een blogje plaatsen!
Op de terugweg zien we eindelijk een klein zonnetje.



Terug op de kamer kijken we even naar Masterchef Australië, wat een spanning ..... Daarna gaan we nog een hapje eten in Brasserie Bubbels.

maandag 24 januari 2011

Vekaanzie: Dag 3

Heerlijk uitgeslapen en terwijl we langzaam wakker worden, wordt het Dagblad van het Noorden van vandaag onder de deur doorgeschoven.
Eitje koken, koffie en Griekse yoghurt met banaan.
We rijden vandaag naar de stad Groningen. Bij de gemeentelijke dienst Ruimtelijke Ordening, aan het Gedempte Zuiderdiep is een tentoonstelling van maquettes van Jaap Kraayenhof ..... inderdaad broer van Carel.
Prachtige architectonische kunstwerkjes in hout. Dat reusachtige gebouw naast de Martinitoren staat er nog niet: het Groninger Forum waar zoveel over te doen is.


Dan gaan we naar de Drie Gezusters, we weten dat je daar kan internetten en kan ik de berichtjes van het afgelopen weekend op de blog zetten. In Nieuweschans is tot nu toe geen mogelijkheid tot internetten gevonden.
We zitten goed in de Drie Gezusters, we worden bediend door moppie Julien Clerc, die uitermate vriendelijk de cappuccino telkens met een voetbad serveert. Als we een wijntje bestellen vraagt hij bij de witte: een Chardonnay ..... of een Zuidafrikaanse? Mijn Architect wil rode: een Australische ..... of een Italiaanse? Graag een portie bitterballen erbij. Wilt u de gewone ..... of de van Dobben?
Jeetje, en de mosterd? We willen er ook mosterd bij. We hebben alleen Groningse. O, gelukkig!